wiązanie jonowe
Encyklopedia PWN
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
związki org. o cząsteczkach, w których występuje co najmniej jedno bezpośrednie wiązanie C–M, tj. wiązanie między atomami węgla (C) i metalu (M), z wyjątkiem węglików, cyjanków oraz karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
struktura kryształu, struktura krystaliczna,
rozmieszczenie atomów, jonów lub cząsteczek w komórce elementarnej kryształu (sieć przestrzenna);
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
polimeryzacja
proces przemiany monomerów jednego rodzaju lub mieszaniny monomerów w makrocząsteczkę.
[gr. polymerḗs ‘wieloczęściowy’],
